|
Ho, folio kompatinda, de la tig' jam defalinta, kien? — Mi ne scias mem. Falis kverk', mia subteno, per ventega detruem'. Per kaprica blov' kaj treno la zefir' aŭ vent' batala de nun pelos min ĝis sveno de arbaro al ebeno, de montar' al kampo vala, iros mi, laŭ venta veno, sen lamento, tim', bedaŭro, mi jam iros, kien ĉio, kien iras roz-folio kaj folio de la laŭro. |